Եվա Միքայելյան

Սրտիս թագուհի,
Կարոտել եմ քեզ.
Ա՜խ, ինչ կլինի
Հանկարծ հայտնըվես
Եվ թեկուզ իսկույն
Դարձյալ չըքանաս,
Ինչպես գիշերվան
Կարճատեւ երազ:
Միայն թե տեսնեմ
Պատկերդ մեկ էլ,
Միայն թե ասեմ՝
Ո՛նց եմ կարոտել:

Այստեղ Թումանյանը պատմում է իր սրտի թագուհու մասին։ Բանաստեղծությունը ընթերցելուց հետո կարելի է գալ եզրակացության, որ նա իրան շատ է կարոտում և ուզում է տեսնել իր պատկերը, թեկուզ մեկ վայրկյան։ Ստեղծագործությունը շատ փոքրիկ է և այդ պատճառով մեկ նախադասությամբ կարելի է այն վերլուծել։