- Ո՞ր գրողների մասին է խոսում Թումանյանը այս հոդվածում։ Թումանյանը խոսում է Ռ. Պատկանյանի, Հ. Հովհաննիսյանի և Վ. Տերյանի մասին։
- Առանձնացրո՛ւ կարևոր միտք արտահայտող հատվածները։ Ազդեցությանը էն սանդուղքն է, որով սկսնակը բարձրանում է դեպի ինքնուրույնությունը։ Ոչ էլ հուզվեցեք, երբ լավ բանաստեղծություններ շատ չեն գտնում ձեր գրվածքներում։ Լավ բանաստեղծություններ քիչ կան նույնիսկ նշանավոր բանաստեղծների մեջ։ Հիշեցեք Հայնեի խոսքը, որ ասում է թե՝ մեծ բանաստեղծը նա է, որի յոթ գրվածքից մինը լավն է։ Եթե մեծ բանաստեղծը նա է, որի յոթը երգից մինը լավն է, դուք շատ պետք է ուրախ լինեք, եթե ձեր տասնևյոթ կամ քսանևյոթ երգից մինը լավ լինի։ Դրանով էլ դարձյալ կենդանի կմնաք ձեր մայրենի գրականության մեջ։
- Ինչպե՞ս է բնորոշում իր տեղը գրականության զարգացման շրջաններում։ Թումանյանը բնորոշում է իրեն երկրորդ շրժանը, քանի որ կապ ունի ինչպես հին գրականության հետ, այնպես էլ նոր։
- Ի՞նչ է ասում Թումանյանը ընթերցող- հասարակության վերաբերյալ։ Նա իրենց ողջունում է դեպի գրականություն։
- Ի՞նչ է ասում Թումանյանը ազդեցության մասին։ Նա ասում է, որ չկա բանաստեղծ ով չի հուզվում իր նախկինի ստեղծագործություններից։
- Ի՞նչ է ասում Թումանյանը քննդատության մասին։ Թումանյանը ասում է, որ պետք չէ քննադատել քո բոլոր ստեղծագործությունները, որովհետև մեծ բանաստեղծների յոթ գրածներից մենակ մեկն էր լավը, իսկ եթե քո տասնհինգ բանաստեղծություններից է մենակ մեկն է լավը, ապա դա մեծ հաջողություն է։
- Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է անհրաժեշտ ժամանակակից գրողներին, ի՞նչ խոհուրդ կտայիք՝ որպես ընթերցող։
Оставьте комментарий