Եվա Միքայելյան

Շոգ եղանակին, երբ թռչունները խմելու շատ քիչ բան էին գտնում, պապակ ագռավը մի կուժ գտավ, որի մեջ մի քիչ ջուր կար: Բայց կուժը բարձր էր և նեղ վիզ ուներ, և ինչքան էլ ագռավը փորձեր, չէր կարող հասնել ջրին։ Խեղճը կարծես ծարավից սատկում էր։

Հետո նրա մոտ մի միտք ծագեց. վերցնելով մի քանի մանր քարիկներ, նա դրանք հերթականությամբ գցում էր կուժի մեջ։ Երբ վերջապես կուժը լցվեց բավականին ջրով, ինքը կարողացավ այն խմել։

Թարգմանությունը կատարվել է անգլերենից։

Աղբյուր