Իմ ընտանի կենդանին

Ես փոքր ժամանակվանից ուզել եմ պահել շուն, բայց իմ ծնողները դեմ են եղել։ Ես, երբ երեխա էի իմ մոտ ապրում էր գերմանամուկ։ Գերմանամուկ շատ փոքրիկ էր և փամփլիկ։ Նրա մաշկը միջին երկարության էր և շագանակագույն։ Ծնողները գնել էին նրա համար մեծ 2-հարկանի տնակ։ Ես շատ ուրախ էի, երբ իմ մոտ հայտնվեց մտերիմ ընկեր։ Շատ զվարճալի էր նայել, թե ինչպես էր ինքը վազում նրա խաղալիքի մեջ։ Ինձ դուր էր գալիս կերակրել նրան գազարով և պոպոքներով։

Ես, երբ մեծացա, և սկսեցի առանձին ապրել, գնեցի շուն։ Ես միշտ երազել եմ մեծ շուն ունենալ, որպեսզի նրա հետ ես կկարողանամ զբոսնել և խաղալ այգում։ Այս պահին ինքը իմ մոտ։ Դա մեծ և ընկերասեր Լաբրադոռ է։ Ես նրան անվանեցին Դժեկ։ Դժեկի հետ օրը 2 անգամ զբոսնում ենք։ Ինքը արեց իմ կյանքը ավելի զվարթ։ Ամենասկզբից ես նրան սովորեցնում եմ տարբեր հրահանգների։ Ինքը արդեն կարողանում է նստել, պառկել և ցատկել։ Ինձ դուր է գալիս նայել Դժեկին արևոտ օրերին։ Նրա ոսկեգույն մաշկը շատ գեղեցիկ է երևում արևին։ Դժեկը դա ամենահավատարիմ և ամենալավ ընկերն է։

Թարգմանությունը կատարվել է Ռուսերենից Հայերեն։

Աղբյուր



Оставьте комментарий

Создайте подобный сайт на WordPress.com
Начало работы