Եվա Միքայելյան

Կար չկար մի աղջիկ: Նա ապրում էր աղքատ ընտանիքում: Նա շատ գեղեցիկ էր նկարում դրա համար նա 50 դրամով նկարում էր մրգեր: Երեկոյան դուրս էր գալիս և վաճառում այդ նկարները, բայց նրա մոտ դա շատ լավ չէր ստացվում: Նրա մոտ 1 ժամը բաժանվում էր 2 նկար և նա վաստակում էր 100 դրամ: Դրսում նա անկացնում էր 3 ժամ։ Նրա ծնողները ունեին բավականին փող ուտելիք գնելու համար: Բայց նրանք նաև շատ էին սիրում նրանց աղջկան դրա համար այդ փողը նրանք հավաքում էին նրան ծննդյան օրը նվեր գնելու համար, ամեն տարի երեխան վաստակում էր 32 850 դրամ: Աղջիկը պահում էր նրան 4000 դրամ, որ ամեն տարի նվիրի իր ընտանիքի անդամներին ծննդյան օրը մեկ շոկոլադ այդ շոկոլադը արժեր 2000 դրամ: Ծնողները Լայաին նվիրում էին 50 000 -անոց տաբատ և վերնաշապիկ։ Նրանք ավելացնում էին 22 հազարը և այդ ամենը գնում նրան։ Մի օր, երբ Լայան դուրս եկավ վաճառելու իր նկարները նա տեսավ մեկ ավելի խեղճ մարդ, որը չուներ ոչինչ, իսկ նրա վրա պատրված տոպրակներից շապիկ և շշերից կոշիկներ նա նրան խղճաց և գնաց ավելի զվարճ վաճառել նկարները նրա մոտ դա ստացվեց և նա վաստակեց 30000 դրամ, որովհետև նրան մեկ նկարի համար տալիս էին 2000 դրամ։ Նա այդպես գնաց ծախսելու իր փողերը, բայց ոչ նրա համար այլ այդ մարդու գնեց կոշիկներ և հագուստ։ Տվեց նրան մի քիչ ուտելիքով, իսկ այդ մարդը շատ շատ ուրախացավ և աստված Լանային տվեց շատ փող։ Նրա ընտանիքը հարստացավ ու նրանց Նոր տարին շատ ճոխ անցավ, նրանց մոտ շատ գեղեցիկ տոնածառ կար և նրանք անկացրեցին Նոր Տարին շատ երջանիկ, ուրախ և կարևորը միասին։