Category: Մայրենի

Ուղղագրուցյունը դա այն է երբ մեկ բառը գրում էս այսպես օրինակ՝բարձր բառը իսկ ուղղախոսոյթյունը դա երբ մեկ բառը օրինակ՝ բարձրը գրում ենք ձ֊ով բայց լսում ենք ց։

Բ, պ, փ

Համբույր

Ես շատ եմ սիրում համբույրել իմ մայրիկին։

Աղբ

Շատ են հիմա ախտոտում տարածքը դրա համար մենք շատ հաճախ հավաքում ենք աղբը։

Գոմաղբ

Իմ մայրիկը շատ է սիրում գոմաղբի բույրը բայց ես այդքան չեմ սիրում։

Սուրբ

Սուրբ ծնունդը շատ լավ տոն է, որովհետև այդ օրը իմ հայրիկի ծննդյան օրն է:

Աղբյուր

Աղբյուրի ջուրը շատ համեղ է բայց նաև սառը:

Խաբել

Նա բոլորին խաբում էր դրա համար նրան, որոշ մարդիկ չէին սիրում:

Նուրբ

Իմ վարսավիրը շատ նուրբ և դանդաղ էր աշխատում։

Նրբերշիկ

Այսօրվա նրբերշիկը շատ լավն էր:

Ուրբաթ

Ուրբաթ օրը իմ ամենասիրելի օրն է շաբաթվա մեջ, որովհետև այդ օրից հետո շաբաթ և կիրակի օրերն են:

Գ, կ, ք

Հեքիաթ

Ես միշտ քնելուց առաջ հեքիաթ եմ ընթերցում։

Հոգի

Մեր դասարանում մեկ հոգի բացակա է։

Կարագ

Ես նախաճաշին ուտում եմ հաց կարագ։

Երգ

Ես շատ եմ սիրում երգի դասը, բայց ամենաշատը Մայրենիի։

Միրգ

Մեր ընտանիքում միշտ ընթրիքը մրգերն են, որովհետև բոլորը շատ են սիրում միրգ ուտել։

Թագավոր

Մեր ընտանիքում թագավորը ոչ թե հայրիկն է այլ իմ Եղբայրը։

Շոգ

Այս ամառ այդքան էլ շոգ չէր բայց ես և եղբայրս օրը պետք է 2 անգամ պաղպաղակ ուտել։

Մուգ

Իմ ընկերուհու տաբատը շատ մուգ գույնի է։

Ավագ

Իմ հին դպրոցում միշտ ես էի լինում ավագը։

Երգչուհի

Երգչուհին համերգի ժամանակ ամբողջովին տրվել էր երգին:

Բարև ձեզ ես Եվան եմ։ Եվ այսօր քանի, որ ընթերցանության օրն է ես երեկ գնել եմ նոր գիրք ”Չարլին և շոկոլադի գործարանը”։ Գրողը “Դալ Ռոալդ”։ Ես կարդացի 20 էջ, բայց տանը ավելի կկարդամ(կարող է և երկարօրյաին)։ Ես կարդացի այդքանը, բայց արդեն շատ հետաքրքիր է իմ կարծիքով 3 կամ 2 օրում կկարդամ։ Շաբաթ և կիրակի օրերին ես կարդացի մինչև 80 էջը, քանի, որ դպրոցում չեմ կարող կարդալ տանն եմ կարդում։ Այսքանը իմ ընթերցանության մասին։

Հաջողություն

Ոսկու սիրտ֊Նրա սիրտը ոսկուց է։

Ոսկուց ձեռք էր֊Ես մտածում եմ, որ իմ մայրիկի ձեռքերը ոսկուց են։

Գլուխը քոր է գալիս֊Երբ իմ եղբայրը դաս է անում ես նկատում եմ, որ նա անընդհատ նրա գլուխը քոր է տալիս։

Գլուխը գովել֊Մեր դասարանում կա մի աղձիկ, որը անընդհատ գլուխ է գովում և ասում, որ նա շատ շատ հարուստ է։

Գետինը մտնել֊երբ ես լսում եմ, որ մեկը 3×3 չեն իմանում ես եմ իրենց փոխարեն գետինը մտնում։

Ծանր ու թեթև անել

Նա ամեն րոպե գլխի մեջ ծանր ու թեթև էր անում:

Ջրի խաբար

Գարիկը հասկացավ, որ իրեն ջրի խաբարներ են պատմում:

Ջրի տարած

Բոլորը կարծում են, որ նա ջրի տարած երեխա է:

Էշի ականջի մեջ քնած

Նա այնքան անտեղյակ է ամեն ինչից, կարծես էշի ականջում քնած լինի:

Ինչ գիտենք հայ ազգի սոխաք Կոմիտասի մասին։

Կոմիտաս (Սողոմոն Գևորգի Սողոմոնյան, սեպտեմբերի 26 (հոկտեմբերի 8), 1869, Քյոթահիա – հոկտեմբերի 22, 1935[1][2][3] կամ հոկտեմբերի 21, 1935[4], Փարիզ, Ֆրանսիա[1]), հայ երգահան, երգիչ, երաժշտական էթնոլոգ, երաժշտագետ, վարդապետ և ուսուցիչ, բանահավաք, խմբավար, մանկավարժ, հայկական ազգային կոմպոզիտորական դպրոցի հիմնադիր։ 1881-1893 թվականներին սովորել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում։ 1894 թվականին ձեռնադրվել է աբեղա և ստացել Կոմիտաս անունը։ 1895 թվականին Կոմիտասին շնորհվել է վարդապետի հոգևոր աստիճան։ 1895-1896 թվականներին Թիֆլիսում կոմպոզիտոր Մակար Եկմալյանի ղեկավարությամբ ուսումնասիրել է երաժշտական տեսական առարկաներ, որից հետո՝ 1896-1899 թվականներին, ուսումը շարունակել է Բեռլինի Ֆրիդրիխ Վիլհելմ արքունի համալսարանում (ներկայումս Հումբոլդտի համալսարան) և Ռիչարդ Շմիդտի մասնավոր կոնսերվատորիայում։

Աշուն օր


Սևուկ ամպեր վար եկան
Օրան, օրան,
Սարի վրա շար եկան։
Ծագեց առավոտ
Պաղեց, սառավ օդ։

Գոռաց երկինք, բուք արավ,
Հևաց, հևաց.
Ծերուկ երկիր սուգ արավ։
Ճաքեց հեռուն ամպ,
Երկիր դողաց-բա՛մբ։

Բողբոջ արև շող կապեց,
Դողաց, սողաց,
Արյուն-ամպից քող կապեց։
Վառեց լեռան լանջ,
Լեռան ցավատանջ։

Տեղաց անձրև մաղ տալով,
Մարմանդ-մարմանդ,
Հոգնած տերև շաղ տալով։
Երկիր քուն դրավ,
Եվ թռչուն թռավ։

Հուզված առուն փախ տվավ
Սողուն-սողուն,
Ձորում մշուշ կախ տվավ։
Քամին ելավ վեր,
Արավ տարուբեր։

Մոխիր ամպեր ժիր եկան
Դալուկ-դալուկ,
Սարի վրա ցիր եկան։
Հալեց աշուն օր
Կյանքիս սևավոր։

ԱՐԵՎ, ԱՐԵՎ, ԵԿ, ԵԿ

Արև, արև, ե՛կ, ե՛կ, զիզի քարին վեր եկ,

Սև-սև ամպեր հեռացեք, արևին ճամփա բացեք:

Թողեք նա գա մեզ մոտ, նրա լույսին ենք կարոտ,

Կարմիր արև, եկ, եկ, զիզի քարին վեր եկ:            

Արև հաղթեց ամպերին՝ շողքը գցեց սարերին,

Զիզի քարը տես, տես, պսպղում է ոսկու պէս:   

Ես սիրում եմ այս երգը, որովհետև այն ես շատ փոքր տարիքից լսում եմ։

Մենք ամփոփեցինք ածականների և գոյականների անունները խաղի տեսքով

Ածականները ցույց են տալիս ինչպիսություն և որպեզսություն։ Ածակնները լինում են՝ որակական և հարաբերական։ Հարաբերական ածականները ունենում են համեմատության աստիճաններ։ Դրական֊լավ, գեղեցիկ

բաղդադական֊ավելի լավ, ավելի գեղեցիկ

գերադրական֊ամենալավ։ Ամենագեղեցիկ

Ածական անուն֊Քաջ, գեղեցիկ, չքեղ

Մեր զինվորները շատ քաջ են, որ մեր համար պաշտպանում են մեր հայրենիքը։

Ես իմ բլոգը փորձում եմ գեղեցկացնել, որովհետև այն իմ համար շատ շքեղ չէ։

Գոյական անուն

Գոյականը ունի 2 տեսակ հասարակ գոյական և Հատուկ գոյական։ Այն պատասխանում է հետևյալ հարցերին ի՞նչ, ինչե՞ր, ո՞վ, ովքե՞ր։ Հասարակ գոյականը դա առարկան երն են օրկնակ՝ կատու, գրիչ, սեղան, վագր։ Հատուկ գայականները դա այն բատերն են, որոնք գրվում են մեծատառով օրինակ՝ լճերի անուններ, գետերի անուններ, Մարդկանց անուններ և այլն…։

Հատուկ և հասարակ

Հատուկ գոյական-Արագած, Հայաստան, Վրաստան

Մեր Հայսատանի ամենաբարձր Սարը դա Արագածն է։

Ես և իմ ընտանիքը այս ամառ գնացել ենք Վրաստան։

Հասարակ գոյական-ընտանիք, մնջախաղ, հոսանք։

Մեր տանը հաճախ են հոսանքը անջատում և մենք ընտանիքով խաղում ենք մնջախաղ, իսկ դա շատ զվարճալի է։

Կար մի աղջիկ, ում անունն էր Եվա, մի օր նա իր մայրիկի հետ գնաց խանութ և գնեց մի տիկնիկ: Այդ տիկնիկով նա ամբողջ օրը խաղում էր, բայց նաև մտածում էր, որ ինչ, որ բան պակաս է: Մյուս օրը նա հասկացավ, որ այդ տիկնիկը ոչինչ չի կարողանում. ոչ խոսում է, ոչ լուսավորում: Եվ նա միանգամից մտածեց այնպես անել որ տիկնիկը կարողանա տունը հավաքել ու պատրաստել: Այսպես նա ստեղծեց դայակ, որը և խոսում էր ,և հավաքում, և ուտելիք պատրաստում: Նրա անունն է Հասմիկ: Բայց նա ոչ միայն իմ թվարկած աշխատանքներն էր կատարում այլ նաև մեզ լսում էր և արձագանքում: Մենք նրան շատ սիրեցինք…

Հոմանիշ

Դուստր, աղջիկ։ Երեկ կմ դուստրը դեռ աղջիկ էր։

Սպիտակ ճերմակ։ Սպիտակ ձին վազում էր 156կմ ժամում այն շատ արագ էր։

Մամա Մայր: ՄԱՅՐ, երբ լսում ես այս բառը, արդեն մնացած ամեն ինչ իմաստը կորցնում է:

Հականիշ

Վատ լավ։ Ես շատ վատ եմ նկարում բայց իմ լավ շրջապատը այդպես չի մտածում։

Մեծ փոքր։ Իմ համար մեր հովաշուն փոքրիկը բայց երբ մեզ հյուր են գալիս ուժեղ զարմանում են որ այն այդքան մեծ է։

Գեղեցիկ տգեղ: Քիչ-քիչ մոտենում էր մայրամուտը, և արևը իր գեղեցիկ գույներով գեղեցկացնում էր երկինքը:

Համանուն

Գլուխ գլուխ: Ես արդեն իմ գրքի տասնվեցերորդ գլուխն եմ հասել:

Ավել ավել: Անկյունում դրված էր մի հին ավել։

Խմորում խմորում: Քիմիական նյութերի ազդեցությամբ սկսվեց խմորում։

Հարանուն

ջրում է-նա ջրում է ծաղիկները:
գնում է-նա քայլում է նրա ընտանիքի հետ:

Գնել-Ես որոշեցի գնել իմ մայրիկին նվեր:
Գրել-իմ եղբայրը շատ է սիրում գրել:

Պարել- Ես շատ եմ սիրում պարել:

Կարել- Ես կարող եմ կարել խաղալիք առջուկ:

Իմ սուրբ հայրենիք, դու սրտիս մեջ ես,
Դու սրտիս մեջ ես, ոչ լեզվիս վրա,
Իմ սրտի միջից, թե սիրտս ճեղքես՝
Դրոշիդ բոցը պիտի հուրհրա։
Չեմ ուզում գոռալ իմ սիրո մասին,
Սակայն, իմացիր, հայրենի՛ք իմ մեծ,
Քեզ հարյուր տեղով խոցեց թշնամին,
Բայց հազար տեղով իմ սիրտը խոցվեց։
Ես ամբողջովին քոնն եմ, հայրենիք,
Եվ մոմի նման, ճամփեքիդ վրա
Քո փառքի համար թե մի օր վառվեմ,
Մոխրաբիծ անգամ ինձնից չի մնա։

 Հովհաննես Շիրազ

Ես իմ Հայրենիքը սիրում եմ նրա համար, որ նա չի հանձնվել և համարյա բոլոր պատերազմներին հաղթել է նաև շատ գեղեցիկ բայց փոքրիկ երկիր է բայց մենք այն շատ ենք սիրում նա մեր սրբությունն է և ծննդավայրը և ծննդավայրը։

Մենք այն շատ ենք սիրում,

Որովհետև չի հանձնվում

Միշտ առաջ է գնում և հաղթում

Մեր Հայրենիքը պաշտպանում

1. Թումանյանը ի՞նչ ժանրերով է ստեղծագործել։

2. Որ բառերն են բայեր։

Վատ, շնչել, վազել, ծառ, գրել, համակարգիչ, սեղան, աթոռ, քայլել։

3. Գրիր բառեր որոնց մեջ կա 2 ձայնավոր և 2 բաղաձայն։

4. Գտիր ածականներ այս քառյակում։

Ինչքա՜ն ցավ եմ տեսել ես,
Նենգ ու դավ եմ տեսել ես,
Տարել, ներել ու սիրել,-
Վատը` լավ եմ տեսել ես։

5. Քանի տառ կա այս բառում։

Արևմտահայերեն